WOORDBETEKENIS

edict (het)

betekenis

verordening, besluit van bovenaf

uitspraak

[ee-dikt]

citaat

"Uitgedost met jihadvlaggen, kalasjnikovs en landcruisers en communicerend in een wonderlijk allegaartje van Frans, Engels, Arabisch en Berbers, vaardigen de bezetters het ene edict na het andere uit."
Bron: 11/13 (Ewald Engelen, De Groene Amsterdammer, 18 november 2015)

woordfeit

Edict komt van het Latijnse edictum in de betekenis 'proclamatie, bevelschrift'. Edictum is oorspronkelijk het voltooid deelwoord van edicere 'proclameren, bekendmaken', dat is opgebouwd uit e-/ex- 'uit' en dicere 'spreken, zeggen'.
Het woord edict heeft meestal betrekking op besluiten van een gezaghebber, zoals een vorst of overheid. Bekend is bijvoorbeeld het Edict van Nantes, in 1598 uitgevaardigd door de Franse koning; dankzij dit edict kregen de protestanten in het hoofdzakelijk katholieke Frankrijk veel meer rechten.