Ik zag haar staan
in het laatste zonlicht,
de vrouw van mijn dromen.
Haar ranke silhouet.
Haar oriëntaals ogen.
Indigo zwarte haren,
gevat in goud.
Ze sprak woorden van verlangen,
fluisterend bijna.
Over liefde, eenzaamheid.
Ze rook naar begeerte
en zoete dromen.
Ze hield alleen van mij!
Het was pas,
toen ik voor haar
op mijn knieën viel,
dat ik zag,
dat ze mij niets zei,
maar sprak in haar mobiel.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten